Pawlik Morozow

Długo szukałem właściwego porównania i właściwego określenia postawy jaką zaprezentował A.Kwaśniewski w słynnym wywiadzie. Różni komentatorzy i blogerzy używali wzniosłych haseł o zdradzie i targowicy. Wszystko to prawda, ale według mnie pierwotnym źródłem tego co zaprezentował A.Kwaśniewski jest postawa Pawlika Morozowa.
Donosicielstwo i podsrywanie innych to stos pacierzowy socjalizmu, i/lub komunizmu, nie wnikajmy w szczegóły. Bez donosicielstwa socjalizm nie jest możliwy w żadnym kraju i w żadnej formie. A donosicielstwo opiera się na strachu. Stąd prosty wniosek, że socjalizm opiera się na strachu. Oczywiście donosiciel zawsze donosi w tym kierunku, który aktualnie uważa za korzystny dla siebie. Czyli wybiera sobie, lub ktoś go zmusza taką lub inną metodą, aby pracował dla strony "silniejszej" i dającej szanse na dorwanie się do "konfitur" lub zachowanie aktualnego stanu posiadania.

Piotr Semka pisał kiedyś w “Rzepie”: "Kiedyś, w 1918 roku, w imię ochrony interesów klasy robotniczej polscy komuniści w Warszawie zrywali godła odrodzonej Polski pod hasłem >precz z białą gęsią<".

Teraz ci sami ludzie, mentalni spadkobiercy Pawki Morozowa bojąc się utraty swoich wpływów podsrywają legalne władze RP u "silniejszych". Czego i kogo się boją to już z grubsza wiadomo. Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że gdyby nie włazili na świeczniki i nie starali się udawać "autorytetów moralnych" to nikt by się nimi nie zajmował, ponieważ mając 45 lat zacofania gospodarczo - technologicznego wszyscy w Polsce mieliby co robić przez najbliższe 30 lat aby wyjść na prostą czyli dojść do poziomu życia jaki jest uważany za normalny w krajach wysoko rozwiniętych.
Na swoje nieszczęście wleźli za wysoko - to teraz upadek będzie bardzo dotkliwy.

------------------------------------------------------------------------------------------------
Pawlik Morozow: Chłopiec, który podczas przymusowej kolektywizacji wsi w ZSRR (1932 r.) wydał własnego ojca organom OGPU. Został za to zabity przez wieśniaków. Władze uczyniły zeń bohatera narodowego, wzór do naśladowania dla wszystkich radzieckich dzieci.